Od Blue c.d Felixa

Błąkałam się między korytarzami niczym zjawy pojawiające się i znikające, właśnie tam, postanowiłam pomyśleć o tym co się stało. 

''Głucho wszędzie, mroczno wszędzie, co to było, co to będzie?''-Zacytowałam sama do siebie.

A duchy, zjawy błąkające się razem ze mną, ciągające mnie za sukienkę, kościstymi rękoma wyciągając do mnie, dotykały włosów. Kajdany wydawały jak zwykle, te same, piękne, tajemnicze odgłosy. A widma, które już widziałam tyle razy, nie robiły na mnie wrażenia, ja na tych zmorach zresztą też. Mrocznym, tajemniczym, budzącym strach holem szłam sama, a straszydła przeszywały mnie, nie zwracając na mnie znaczącej uwagi, niczym jedna z nich, właśnie tak chciałam się czuć, nie zamartwiać się, błąkać, nie mieć celu, nie potrzebować przyjaciół, to było jedno z moich marzeń. A teraz te wspomnienia przez, które mam kłopot, żeby te widziadła mogły mi pomóc. 

''Trzeba wielu lat żeby znaleźć przyjaciela, wystarczy chwila by go stracić''-Znów zacytowałam. 

Uwielbiałam czytać, zamykać się w sobie, siedzieć sama. 

Zatrzymałam się. 

Obejrzałam za siebie. Za mną stała przerażona Lucy, a jeszcze za Nią jedno z widm. Odpędziłam zmorę natychmiastowo, po czym zapytałam co tu robi. Powiedziała mi, że się o mnie martwiła, więc chciała ze mną porozmawiać. Opowiedziałam jej, wszystkie wspomnienia.

-Nie wiem jak mam mu powiedzieć o tym że jest moim bratem?-Powiedziałam

<Lucy?>