Od Felix'a - Wspomnienia part 3

Policja była natrętna, ciągle pytała mnie i Blue. Anne i James i tak by przecież za dużo nie powiedzieli.
- Więc mówisz, że zszedłeś na dół i zobaczyłeś włamywacza? - zapytał policjant po raz dziesiąty
- tak, jestem dzieckiem, a nie idiotą, więc proszę się tak do mnie nie zwracać i nie pytać dziesięć razy o to samo - powiedziałem naciskając na każde słowo jakbym rozmawiał z debilem, a był on kimś innym? Chyba nie.
Jego twarz nabrała jednocześnie zdziwionego i obrażonego wyrazu.
- Przepraszam za niego, po prostu to wszystko widział i teraz się dość dziwnie zachowuje - wyjaśniła Blue - wie pan, było tam tyle krwi..., przed ucieczka ją chyba posprzątali by nie było śladów.
Pokiwał głową. Siedzieliśmy w radiowozie.
- nie możecie tu zostać sami, zabierzcie rzeczy i wróćcie, wyjeżdżacie stąd - powiedział w końcu
- a co z domem? - zapytałem zanim Blue wyciągnęła mnie na siłę z radiowozu
- pewnie trafi na aukcje, jako dzieci nie macie jak go utrzymać - odpowiedział
- a drugi? - zapytałem
- jaki drugi? - zdziwił się przeglądając papiery z informacjami
- nie ważne - ruszyliśmy do środka.
Wychodząc szepnąłem klątwę, wszyscy nie pochodzący z naszej rodziny nie wejdą do niego i jego bliźniaka daleko stąd. Dom stał w olbrzymim lesie. Wsiedliśmy, Anne już tam czekała i James, który w tym wieku nic jeszcze nie pojmował. Wsiadłem z radiowozu, nie chciało mi się im tłumaczyć. Gdy drzwi zamknęły się za Blue wyjechaliśmy. Spojrzałem na dom ostatni raz z mieszanymi uczuciami. 

• 
  

W tym momencie obudziłem się zlany zimnym potem. Ubranie się do mnie lepiło. Rozejrzałem się szybko. Usiadłem i złapałem za bok. Syknąłem z bólu.

- Nie ruszaj się lepiej - usłyszałem głos Elias'a

- Co się stało? - zapytałem nie mogąc sobie nic przypomnieć oprócz koszmaru. 

- Nieźle Cię pokiereszowało, byłeś ledwo żywy - odpowiedział 

Kiwnąłem głową powoli sobie przypominając. 

- Daj mi jeszcze coś na sen - mruknąłem opadając z trudem na poduszkę. 

Podał mi coś nieco niechętnie. 

- To mocniejsza - powiedziałem 

- Nie, staczy Ci - odpowiedział

- Masz mi dać i nie pytam o twój komentarz - warknąłem 

Podał mi inną tabletkę. Siadłem i połknąłem popijając wodą. Po chwili koszmary wróciły.